10 listopada 2021 roku w ZSRCKU w Kościelcu odbyło się, na wzór przysięgi wojskowej, ślubowanie klas mundurowych. W uroczystościach brali udział przedstawiciele władz powiatowych oraz gminnych, dyrekcja szkoły , nauczyciele i rodzice. W tym roku ślubowanie na sztandar, które jest szczególnym wyróżnieniem, złożyli uczniowie klas pierwszych i drugich technikum ekonomicznego o profilu prawno-mundurowym. Następnie rozpoczęto ceremonię wręczenia awansów uczniom klas mundurowych. Stopnie Młodszego Kadeta, Kadeta, Starszego Kadeta, Nadkadeta, Brygadiera i Dowódcy otrzymali uczniowie klas: II technikum ekonomicznego, III technikum ekonomicznego po gimnazjum, III technikum ekonomicznego po szkole podstawowej i IV technikum ekonomicznego.
Podczas uroczystości uczniowie klasy IV technikum ekonomicznego przekazali także sztandar- symbol ZSRCKU im. Stanisława Staszica w Kościelcu uczniom klasy II technikum ekonomicznego, którzy obiecali sumiennie wypełniać swoje obowiązki i być godnymi reprezentantami szkoły.
W ramach akcji „ Niepodległa do Hymnu” uczniowie ZSRCKU w Kościelcu uroczyście odśpiewali Mazurka Dąbrowskiego. Dalszy ciąg uroczystości odbył się w auli szkolnej, gdzie uczniowie klasy III technikum ekonomicznego po gimnazjum, technikum informatycznego po gimnazjum, Szkolny Zespół Wokalny „Alebabki” , Szkolne Koło Wolontariatu i Zespół Tańca Ludowego „Kościelec” zaprezentowali z okazji Święta Odzyskania Niepodległości montaż słowno- muzyczny zatytułowany „ Miejcie nadzieję”. Inspiracją do rozważań na temat dróg wiodących Polskę do odzyskania po 123 latach niepodległości były słowa wiersza Adama Asnyka.
Młodzież, biorąca udział w przedstawieniu, w symboliczny sposób ukazała zmagania Polaków walczących o ojczyznę. Uczniowie klas mundurowych, dyrekcja oraz zaproszeni goście mogli także wysłuchać przemówienia Józefa Piłsudzkiego skierowanego w 1914 roku do Pierwszej Kompanii Kadrowej, wspomnień żołnierzy walczących wraz z Komendantem oraz wierszy polskich poetów.
To co przeżyło jedno pokolenie,
Drugie przerabia w sercu i w pamięci:
I tak pochodem idą cienie … cienie …
Aż się następne znów na krew poświęci!
Wspomnienie dziadów pieśnią jest dla synów,
I znów przez wnuków grzmi piorunem czynów …
Pieśń … czyn … wspomnienie – to jedno
-to Polska!
( Artur Oppman)